Twórcza terapia z Smash Bookiem: Jak Zacząć?

Czy wiesz co to Smash Book? To kolejny dziennik/album, który polega na tworzeniu własnej, niepowtarzalnej książki pełnej wspomnień, inspiracji i pomysłów. Smash book to nie tylko album ze zdjęciami, ale także dziennik, notes, kolaż i wszystko, co tylko przyjdzie Ci do głowy. Możesz w nim umieszczać bilety z podróży, ulubione cytaty, naklejki, rysunki, listy do zrobienia i wiele innych rzeczy. Smash book to świetny sposób na wyrażenie siebie, zachowanie pamiątki i rozwijanie kreatywności. W tym poście opowiem Ci, czym jest Smash Book. 

Powiesz, kolejny dziennik? No dobrze, umówmy się, że to kolejna nazwa, bo zawartość może okazać się podobna. Pisząc o różnych formach dzienników czy albumów, pod różnymi nazwami, staram się inspirować i zachęcać. Z tego co wiem, nawet sama nazwa może w pewnym stopniu wpływać na decyzję osoby, która dopiero poznaje temat. Jedni, podobnie jak ja, nie trzymają się zasad, inni wręcz przeciwnie, dokładnie czytają, oglądają, a później zabierają się do pracy, oczywiście z zasadami, bo bez nich nie wyobrażają sobie życia. Co jest lepsze? Nie wiem, czy można na to odpowiedź, najlepiej robić to, co się lubi. Skąd masz wiedzieć co lubisz lub dopiero polubisz? Myślę, że w tym mogą pomóc właśnie takie wpisy. 

Czas zdefiniować pojęcie Smash Book

Smash Book to rodzaj artystycznej księgi, w której znajdują się różnorodne elementy: zdjęcia, wycinki, notatki, rysunki i inne wspomnienia. Jest to swego rodzaju intymne laboratorium emocji, w którym każda strona jest jednym elementem życiowej układanki. To po prostu książka, w której możesz robić wszystko, co chcesz. To Twoja przestrzeń do eksperymentowania i zabawy. Smash Book może być dowolnego rozmiaru i kształtu. Możesz wykorzystać stary notes, kalendarz, album lub zrobić samodzielnie. Ważne jest, żeby czuć się swobodnie i dobrze się bawić. 

Aby zacząć robić Smash Booka, potrzebujesz kilku podstawowych rzeczy:

Książka - jak już wspomniałam, może to być dowolna książka, która w Twojej ocenie będzie się nadawać. Możesz ją ozdobić według własnego gustu lub zostawić w oryginalnym stanie. Nie polecam "rozbierania" dobrych książek, ale bywają też stare, absolutnie nikomu niepotrzebne. Jeśli jednak wolisz zachować każdą książkę, możesz zrobić swoją ze sklejonych lub zszytych kartek.  Decyzję podejmujesz samodzielnie. 

Klej najlepiej taki, który nie przenika przez papier i nie pozostawia plam. Możesz użyć kleju w sztyfcie, taśmy dwustronnej lub kleju do decoupage.

Nożyczki - wiadomo, przydadzą się do wycinania zdjęć, papieru czy innych elementów.

Długopis, ołówek, pisaki - do pisania tekstu, rysowania czy robienia szkiców.

Zdjęcia - to podstawa każdego Smash Booka. To chyba jest element najbardziej wyróżniający go spośród wszystkich albumów. Możesz wybrać zdjęcia z różnych okazji, miejsc czy ludzi. Nie muszą być idealne ani profesjonalne. Ważne jest, żeby były dla Ciebie znaczące i ciekawe.

Inne dodatki - tutaj możesz puścić wodze fantazji i użyć wszystkiego, co masz pod ręką. Mogą to być naklejki, stemple, washi tape, tasiemki, guziki, kwiatki, brokat, pióra czy cokolwiek innego. Możesz też wykorzystać różne materiały do ozdabiania stron, takie jak papier kolorowy, gazety, mapy, ulotki czy bilety. 

Smash Book to również dobry pomysł na autoterapię

Proces tworzenia Smash Booka pełni funkcję terapeutyczną na kilku płaszczyznach. Po pierwsze, zbieranie i umieszczanie różnorodnych elementów w księdze staje się formą medytacyjnego doświadczania chwil i refleksji nad nimi. To swego rodzaju mindful art, który pomaga zatrzymać się i docenić drobne szczegóły życia.

Po drugie, Smash Book jest miejscem, gdzie można swobodnie wyrażać swoje emocje i myśli poprzez szereg form artystycznych. Nie ma specjalnie ograniczeń ani zasad – to swobodne wyrażanie siebie, bez presji perfekcji. Rysunki, kolaże, czy napisane słowa stają się wyrazem unikalnej wewnętrznej narracji.

Dodatkowo, Smash Book działa jako zbiór pozytywnych wspomnień, co stanowi istotny element budowania psychicznej odporności. Przeglądanie wcześniejszych stron może przypominać o przeżyciach, które dodają sił w chwilach trudności. 

Smash Book jako forma autoterapii sztuką oferuje nie tylko piękno kreatywnego wyrazu, ale także przestrzeń do zrozumienia siebie, okiełznania emocji i tworzenia spersonalizowanego rękopisu własnej historii. To intymny akt samoopieki, który pomaga budować silne fundamenty psychicznej odporności i równowagi emocjonalnej.

Jak może działać Smash Book w rehabilitacji choroby Parkinsona?

Tworzenie Smash Booka angażuje pacjentów w różnorodne czynności manualne, takie jak wycinanie, klejenie, malowanie, rysowanie i pisanie. Sądzę, że te aktywności mogą pomóc w poprawie precyzji ruchów, koordynacji ruchowej i zdolności manualnych, które są często zaburzone u osób z chorobą Parkinsona.

Ponadto, tworzenie Smash Booka umożliwia wyrażenie swoich emocji i myśli w kreatywny sposób. To ważne, ponieważ choroba Parkinsona często prowadzi do trudności z komunikacją i wyrażaniem siebie, na co składa się wiele czynników.

Tworzenie artystycznych stron w Smash Booku może być sposobem na wyrażenie frustracji, smutku, radości i innych uczuć, co może pomóc w poprawie samopoczucia i redukcji objawów depresji. Trzeba jednak podkreślić, że nie zastąpi to kontaktu z psychologiem lub psychiatrą. Smash Book może również działać jako rodzaj pamiętnika, gdzie my chorzy możemy dokumentować swoje codzienne doświadczenia, cele, marzenia i sukcesy. To pomaga w utrzymaniu motywacji do terapii i codziennych aktywności, a także w poprawie funkcji poznawczych, takich jak pamięć, koncentracja i planowanie.

Wreszcie, terapia Smash Bookiem mogłaby być również formą terapii grupowej, gdyby takie zajęcia były powszechnie dostępne dla tej grupy pacjentów. Myślę, że takie zajęcia sprzyjają budowaniu społecznych więzi i wsparcia między pacjentami. To ważne, ponieważ choroba Parkinsona często prowadzi do izolacji społecznej, a terapia grupowa może pomóc w budowaniu poczucia wspólnoty i przynależności.

Wniosek nasuwa mi się jeden: terapia Smash Bookiem lub innym twórczym dziennikiem może stanowić ciekawą i skuteczną formę terapii uzupełniającej w rehabilitacji choroby Parkinsona. Poprzez angażowanie chorych w twórcze aktywności, wyrażanie emocji, dokumentowanie postępów i budowanie społecznych więzi, może to przyczynić się do poprawy jakości życia pacjentów z chorobą Parkinsona. Takie terapie powinny być na stałe włączone do programu rehabilitacji choroby Parkinsona i nie tylko. Biorąc pod uwagę to, jak szybko wzrasta liczba zdiagnozowanych zachorowań oraz to, że diagnoza bardzo często zapada z dużym opóźnieniem, już niedługo mamy spodziewać się ogromnego skoku. A o skoordynowanym leczeniu tylko się mówi. To nie może wyglądać tak, jak jest obecnie!

Chorują rzeczywiście coraz to młodsi pacjenci. Szacunkowo do 2040 roku na świecie ma już chorować 16 milionów ludzi dzisiaj to jest około 6-8 mln, czyli ta liczba będzie naprawdę wzrastać... 

Źródło: [rynekzdrowia.pl]

Mimo wszystko wierzę, że następne pokolenia doczekają się czasów odpowiedniej opieki i leczenia tej choroby, a kto wie, może nawet lekarstwa, które przynajmniej zatrzyma Parkinsona.

Serdeczności, Deni