Jak ułatwić sobie pisanie bloga?

Wbrew temu, co można by sądzić po tytule, nie będzie to tekst o tym jak skutecznie pisać teksty na bloga, żeby były lepsze. Będzie o tym jak w ogóle je pisać, kiedy dotykają nas problemy związane ze sprawnością rąk. Choć tak na  prawdę każdy może z dzisiejszych wskazówek skorzystać, bo coraz częściej do obsługi najnowszych urządzeń używamy głosu.

Wydaje się to takie proste, zamiast pisać wystarczy podyktować. A proste wcale nie jest, skoro wcześniej było się przyzwyczajonym do ręcznego wprowadzania tekstu. Wierzcie mi, próbowałam. Chyba potrzeba więcej czasu na taką zmianę? A może trzeba być gadułą, żeby szło jak po maśle? Bo mi idzie to opornie, szczególnie w przypadku długich tekstów. Co innego obsługa telefonu, wydanie krótkiej komendy, wysłanie wiadomości. Wszystko to oczywiście głosowo. W telefonie zrobi to asystent Google, z którym dodatkowo możesz sobie całkiem dobrze pogadać. No prawie. ツ Opowie kawał, powie komplement, zaśpiewa Ci piosenkę, a wszystko bez konieczności zakładania maseczki.

Chcesz sprawdzić asystenta, proponuję kilka zadań dla niego i sprawdź co odpowie:

• Ok Google, powiedz mi żart.
• Ok Google, zaśpiewaj mi piosenkę.
• Ok Google, czy wyglądam grubo?
• Ok Google, jakie jest twoje zadanie?
• Ok Google, skąd pochodzą dzieci?
• Ok Google, czym jest miłość?

ale i...

• Ok Google, jaki jest ruch na drodze do pracy?
• Ok Google, znajdź pizzerie w pobliżu.
• Ok Google, jaka będzie jutro pogoda?
• Ok Google, co mam dzisiaj w kalendarzu? 

i wiele innych jakie przyjdą Ci do głowy.

No dobrze, ale co z dyktowaniem dłuższego tekstu? W telefonie sprawdź ustawienia i poszukaj możliwości pisania głosowego. Nie napiszę gdzie i jak, po prostu szukaj. Różne są telefony i różne możliwości. Ja tę opcję odkryłam niedawno, szukając czegoś innego. Warto trochę pogrzebać w swoim telefonie.

Korzystając z komputera też są możliwości wprowadzania tekstu głosowo. Po pierwsze Dokumenty Google. Wystarczy utworzyć nowy dokument, w "Narzędziach" wybrać "Pisanie głosowe" i można dyktować. O konieczności posiadania mikrofonu chyba nie muszę pisać?

Są też inne możliwości, na przykład speechtexter.com gdzie po wybraniu właściwego języka można od razu dyktować. Ach nie, trzeba jeszcze włączyć mikrofon. 

W jednym i drugim przykładzie znaki interpunkcyjne również wpisuje się głosowo. Mówisz przecinek, masz przecinek. Zapewne są jeszcze inne aplikacje, ale ja nie szukałam, skoro te dwie działają dobrze. Zdecydowanie dobrze, nawet jeśli mówi się gorzej niż zawodowy lektor. Na  przykład przy chorobie Parkinsona. 

Konwersja głosu na tekst, czy głosowa obsługa telefonu, to bardzo wygodne funkcje. Dla mnie największym problemem jest przystosowanie się do nowego narzędzia, zwłaszcza w przypadku pisania tekstu na bloga. Podyktuję jedno zdanie i mam blokadę. Niby wiedziałam co chcę napisać, a tu klops, wszystko gdzieś wyleciało. 

Z głosową obsługą telefonu też nie zawsze jest łatwo bo są sytuacje, kiedy nasza paplanina może komuś przeszkadzać. Dlatego dobrze jest mieć zawsze dostęp do klawiatury. 

Gdyby nie moje problemy korzystałabym wyłącznie z wszelkiego rodzaju klawiszy. Niestety mamy polskie znaki, wymagające jednoczesnego wciskania klawisza znaku i prawego Alt. Na dużej klawiaturze pojawia się problem, bo palce jednej ręki za krótkie. Pozostaje pisanie bez polskich znaków i późniejsze poprawianie tekstu, w oparciu o słownik. 

A skoro klawiatura za szeroka, trzeba poszukać krótszej. I tak właśnie (w przybliżeniu) ewoluowały moje klawiatury.

Ostatnie (ta biała), bezprzewodowa i super cienka, ma wymiary ok. 20 x 13 cm. Mała, ale na tyle duża, żeby swobodnie pisać i trafiać we właściwy klawisz. Są tu też pewne problemy z polskimi znakami, ale do rozwiązania. W przypadku telefonu trzeba coś tam dodatkowo zainstalować. Gorzej, jeśli klawiatura ma działać z komputerem stacjonarnym. W tym przypadku trzeba nacisnąć Ctrl + Alt + litera, a to już trzy klawisze i jedną ręką nie zawsze wychodzi. 

Na chwilę obecną najwygodniejszym dla mnie rozwiązaniem jest pisanie hybrydowe. Czyli pisanie tekstu na klawiaturze, z pominięciem naszych "ogonków", a następnie poprawienie tekstu głosowo. Opcja najwygodniejsza, co nie znaczy, że ją stosuję. Póki co uparcie staram się pisać i poprawiać na klawiaturze. Uparta jak osioł, zamiast ułatwiać, to sobie utrudnia. 

Bardzo mnie cieszą takie udogodnienia i domyślam się, że jest ich znacznie więcej. Warto czytać, szukać i pytać. Nie trzeba bać się nowych technologii, bo one są dla nas, dla wszystkich. Początkowo mogą sprawiać trudności, ale szybko da się je przełamać. Sama nigdy nie bałam się nowości, wręcz przeciwnie, lubię je poznawać. Jak coś nie idzie, szukam i przede wszystkim czytam. Zawracanie innym głowy to następna, awaryjna opcja. Generalnie  cały internet to skarbnica wiedzy, choć ma też drugą stronę medalu.  

Pozdrawiam znad klawiatury, Deni