Zentangle czy doodle?

Długa rozmowa telefoniczna, nudny wykład bądź zebranie, a Ty bazgrzesz w kalendarzu, na luźnej kartce, na marginesie własnych notatek. Wiesz, że w tym momencie tworzysz "doodle"?

Co to jest doodle?

Określenie doodle przyjęło się, między innymi w Polsce, może dlatego, że przyjemniej brzmi niż bazgrolenie, albo po prostu lubimy zapożyczać słowa z języka angielskiego? Nie jest to istotne, możesz używać dowolnego określenia, ważniejsza jest sama istota tego typu rysunków i dość istotna różnica między doodle a Zentangle®. Prawdę mówiąc ta różnica mocno się obecnie zaciera i sama bardzo często, dodając tagi w serwisach społecznościowych, mieszam trochę oba pojęcia.

Doodle to bazgrolenie, tworzenie prostych i szybkich rysunków, w momencie kiedy jesteś zajęty czymś innym. Cóż, chyba trzeba to nazwać bezmyślnym bazgroleniem? Mogą to być proste wzorki, esy floresy, postaci...

A czym różni się od Zentangle? 

Różnica polega na tym, że doodle rysujesz z nudów i całkiem bezmyślnie, natomiast w klasycznym Zentangle® (tym bardziej w sztuce inspirowanej Zentangle®) celowo skupiasz się tylko na rysunku, wzorach, a Twoje myśli nie są zajęte rozmową telefoniczną czy słuchaniem wykładu. Jednym słowem skupiasz się wyłącznie na rysunku, co można pociągnąć pod tak zwaną uważność.

Poniżej przykład Zentangle® (po lewej) i doodle (po prawej). Prawda, że po prawej to zwykłe bazgroły?

W internecie na pewno spotykasz się z innymi, podobnymi określeniami, na przykład: zendoodle, zendoodling, zentangledoodle itp. W sumie nie ma to znaczenia jak nazwiesz swoje bazgrołki lub tangle, najważniejsze, że masz dobrą zabawę! W sztuce, zarówno tej przez małe jak i duże "s", nie ma zasad i reguł. Jeśli jednak Twoje rysunki mają mieć coś z terapii... może warto pomyśleć o tych podstawowych różnicach?

A tak przy okazji, jest jeszcze jedno pojęcie - double doodle art - czyli rysowanie obiema rękami jednocześnie. Coś jakby odbicie lustrzane albo inaczej, rysowanie synchroniczne. Na przykład rysujesz twarz, lewą ręką rysujesz lewe oko, prawą prawe, ale robisz to jednocześnie. Podobno ten sposób rysowania jest dobrą gimnastyką dla naszych mózgów.

Podjęłam małą próbę, choć wiedziałam, że z moją lewą ręką będzie problem, ze względu na kiepską sprawność manualną, spowodowaną chorobą. Coś bardzo prostego udało się jednak narysować. :) Owoce po lewej wyglądają jak po nalocie szpaków, ale co tam, myślałam, że będzie gorzej. Co ciekawe, rysując tylko lewą ręką, szło mi znacznie gorzej i tego już nawet nie pokazuję.